Ik zie de glimlachende docenten van de postdoc Journalistiek (PDOJ) nog voor me zitten. ,,Ga jij de wijken maar in, ga in gesprek met bewoners over wat er leeft, daar ga jij mooi menselijke, maatschappelijke verhalen over maken”, kreeg ik tijdens de tussentijdse evaluatie te horen. ,,Trek die verhalen er maar uit, ga fijn met ouderen praten die hun levensverhaal vertellen en jou net dat beetje meer toevertrouwen, dat komt helemaal goed.”
Op de weg naar huis van de reportage over de expositie van Oszy van Heel in woon- en zorgcentrum Het Maanderzand schoot dat gesprek plots door mijn hoofd. En thuis zat ik als vanouds met pijn in mijn hart de darlings te killen uit wat de bewoners me hadden verteld. Wat hebben de docenten het destijds scherp gezien bij me. En wat mij betreft volgen er nog meer menselijke, maatschappelijke verhalen van mijn hand.